ارتباط آفت کش DDTبا کاهش سرعت متابولیسم و ابتلا به چاقی و دیابت
30 ژوئیه 2014- دانشمندان برای اولین بار نشان دادند که قرار گرفتن موشها درمعرض آفت کش DDTموجب افزایش خطر ابتلا نوزادان ماده ی آنها به سندرم متابولیک درمراحل بعدی زندگی می شود.
سندرم متابولیک به مجموعه ای از اختلالات نظیر افزایش چربی بدن، افزایش قندخون وکلسترول اطلاق می شود.
قرار دادن موشهای حامله در معرض آفت کش DDTسبب افزایش خطر ابتلا نوزادان جنس ماده به چاقی، دیابت ، افزایش کلسترول و بیماریهای مرتبط با آن درمراحل بعدی زندگی آنها می شود. نتایج این تحقیق درمجله ی PLOS ONEمنتشر گردید.
مصرف DDTاز دهه ی 1970 میلادی در آمریکا ممنوع شده است اما در کشورهایی مانند هند و آفریقای جنوبی همچنان برای کنترل بیماری مالاریا استفاده می شود.
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا موشهای باردار را در معرض دوزی از DDTقرار دادند که قابل مقایسه با دوزی بود که افراد درمناطق آلوده به مالاریا درمعرض آن قرار می گیرند(جائیکه مرتب این آفت کش اسپری می شود). این دوز معادل دوزی بود که زنان باردار درسالهای قبل در آمریکا درمعرض آن بودند. این زنان درحال حاضر در دهه ی پنجم زندگی خود هستند.
نویسنده ی ارشد این مقاله می گوید: نتایج این تحقیق قابل انطباق برای زنان و مردانی است که درحال حاضر در سنین 50 به بالا هستند و احتمال ابتلا به سندرم متابولیک در آنها در این سنین بیشتر است.
دانشمندان دریافتند که قرار گرفتن درمعرض DDT، قبل از تولد سبب کند شدن متابولیسم نوزادان ماده و کاهش تحمل آنها در برابر سرما می شود. این موضوع احتمال ابتلا آنها به سندرم متابولیک و سایر بیماریهای مرتبط با آن را افزایش می دهد.
دکتر La Merrillمی گوید: به عنوان پستاندار، ما باید برای ادامه ی حیات خود درجه ی حرارت بدنمان را تنظیم کنیم، ما دریافتیم که DDTموجب کاهش توانایی موشهای ماده (نسل اول) در توانایی تولید گرما می شود، اگر شما نتوانید به اندازه ی کافی گرما تولید کنید به جای سوزاندن کالری آنرا ذخیره خواهید کرد در نتیجه خطر ابتلا به چاقی و دیابت درشما افزایش می یابد.
در این تحقیق تفاوت آشکاری بین دو جنس نر و ماده ی موشها در پاسخ به DDTمشاهده گردید. نوزادان ماده در ادامه ی زندگی خود بیشتر درمعرض چاقی، دیابت نوع 2 و افزایش کلسترول بودند درحالیکه قرار گرفتن موشهای باردار درمعرض DDT، نوزادان نر آنها را کمتر تحت تأثیر قرار داده بود و بروی میزان چاقی و کلسترول آنها در مراحل بعدی زندگی تأثیری نداشت و تنها سبب افزایش جزئی مقدار قند خون این حیوانات شده بود.
محققان می گویند: زمانیکه نوزادان ماده ی متولد شده با رژیم پرچرب تغذیه شدند موشهای ماده با مشکلات بیشتری در رابطه با تنظیم مقدار قند خون، انسولین وکلسترول مواجه بودند، اما رژیم پرچرب یک عامل خطر برای نوزادان نر محسوب نمی شد. برای بررسی تفاوت نتایج در دو جنس نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد.
منبع:www.sciencedaily.com/releases/2014/07/140730151709.htm